Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Tι απέγινε ο Γιάννης

Mετά τον θάνατο του Αποστόλη, πολλοί ήταν αυτοί που εσπεύσαν να βοηθήσουν τον Γιάννη. Βοήθησα και εγώ κάποιες φορές, αν και έμενα Θεσσαλονίκη, στέλντοντας κούριερ με κάποια βασικά αγαθά που θα μπορούσαν να τον χορτάσουν για λίγες μέρες. Ωστόσο, το κούριερ, ζητούσε εξτρά χρήματα για το βάρος και δεν μου ήταν πάντα το ίδιο εύκολο, όπως στις αρχές.
Ο Γιάννης είναι ένας άνθρωπος σαν όλους εμας που πριν φτάσει εκεί που έφτασε είχε δουλειά, είναι νεφροπαθής,έμενε σε άσυλο και οι συνθήκες ζωής του ήταν παραπάνω από τραγικές. Ελάχιστο φαγητό,χωρίς θέρμανση και πολλές φορές, χωρίς χαρτί υγείας και νερό για να πλυθούν. Αργότερα, έμαθα μέσω τουίττερ ότι αυτός ο άνθρωπος βρήκε ένα σπιτάκι με την βοήθεια κάποιων τουιττεράδων από Γερμανία. Όλοι έτρεξαν να πάνε εκεί να το κάνουν είδηση και ύστερα τον ξέχασαν χωρίς καν να πάρουν ένα τηλέφωνο να δουν τι κάνει και αν είναι καλά.
Προχθές με πήρε τηλέφωνο και μου έκανε τα παράπονα του. Είχα πει ότι θα τον βοηθήσω όσο μπορώ, γιατί και εγώ οικονομικά είμαι κάτι παραπάνω από χάλια. Υστερα θύμωσα για κάτι. Είχε λογαριασμό στο τουίττερ και νόμιζα ότι με μπλόκαρε, αν και τελικά ο άνθρωπος απλά το έσβησε γιατί ορισμένοι άνθρωποι κατά τα άλλα τον αποκαλούσαν σκυλί και άλλα τέτοια.
Προσπάθησα να βρω κάποιον άνθρωπο από Αθήνα να του πάει ένα πιάτο φαί στην Κυψέλη όπου και μένει τώρα. Όλοι σκεφτόντουσαν τα χιλιόμετρα και κανείς δεν πήγε. Θα του έστελνα εγώ δέμα την Τετάρτη, αλλά είχε να φάει όλη μέρα και ήθελα κάτι άμμεσο.
Τελικά, ξεκίνησαν κάποιοι φίλοι μου από Πάτρα να του πάνε μια πίτσα και λίγα μακαρόνια να έχει να φάει την εβδομάδα αυτή μαζί με μια εξάδα μπουκάλια νερού. Να είναι καλά τα παιδιά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου